Hoe wordt de diagnose verminderd vruchtbaar gesteld?
Als u al een jaar lang regelmatig onbeschermde seks hebt en niet zwanger bent geworden, moet uw arts een onderzoek opstarten of u doorverwijzen naar een vruchtbaarheidskliniek. Als u 35 jaar of ouder bent, kan u al na zes maanden voor onderzoek doorverwezen worden omdat de kans om zwanger te worden afneemt met de leeftijd en u misschien snel moet ingrijpen om uw kansen op bevruchting te verbeteren.
Veel verschillende gezondheidsproblemen en levensstijlfactoren kunnen een negatieve invloed hebben op de vruchtbaarheid, dus het kan zijn dat u verschillende soorten testen en onderzoeken moet ondergaan om erachter te komen waarom u niet zwanger wordt. U en uw partner zullen allebei testen moeten ondergaan.
Lees hier meer over de oorzaken van verminderde vruchtbaarheid
Vruchtbaarheidstesten voor vrouwen
Wanneer u voor het eerst bij uw arts komt, zal hij u onderzoeken op tekenen van een infectie of gynaecologische problemen.
Uw arts zal u vragen naar uw menstruatie en er zal een bloedstaal genomen worden om uw progesterongehalte te controleren en zo te laten bevestigen dat u ovuleert. Als uw menstruatie onregelmatig is, kunt u ook een bloedonderzoek ondergaan om uw follikelstimulerende (FSH), luteïniserende (LH) en andere hormoonspiegels te controleren.
Vruchtbaarheidsproblemen worden vaak veroorzaakt door geblokkeerde eileiders of niet goed functionerende eierstokken. Daarom zal uw arts of vruchtbaarheidskliniek onderzoeken opstarten om deze beide functies te controleren. Een inwendige scan, transvaginale scan genoemd, wordt gebruikt om de eierstokken, eileiders en baarmoeder zichtbaar te maken en te controleren op afwijkingen.
Bij sommige specifieke scans kan een kleurstof in de baarmoeder gespoten worden zodat uw echograaf kan zien of de kleurstof vrij door beide eileiders gaat.
Uw arts of vruchtbaarheidskliniek kan u ook doorverwijzen voor een laparoscopie (kijkoperatie) voor een gedetailleerder onderzoek. Tijdens een laparoscopie kijkt uw arts met een camera in het bekken om de gezondheid van uw eileiders, baarmoeder, eierstokken en omliggende weefsels te controleren.
Vruchtbaarheidstesten voor mannen
Uw partner krijgt een eerste onderzoek van de arts, waarbij onder meer de penis en de testikels gecontroleerd worden op mogelijke tekenen van medische problemen die de vruchtbaarheid kunnen beïnvloeden.
De volgende fase in het onderzoek is het uitvoeren van een sperma-analyse. Het zaadvocht, de vloeistof die vrijkomt bij de ejaculatie, bevat dit sperma.
Uw partner moet zich 2-5 dagen onthouden van seks voordat hij een spermamonster kan nemen. Het laboratorium controleert het aantal zaadcellen, hoe gezond ze zijn en hoe goed ze zich kunnen voortbewegen (de zogenaamde beweeglijkheid van het sperma).
Eventueel zal uw partner na enige tijd gevraagd worden om de test te herhalen, aangezien twee of meer testen een nauwkeuriger resultaat opleveren.
Behandelingen ter verbetering van de vruchtbaarheid
Geassisteerde voortplantingstechnologieën (ART), waaronder:
- In-vitrofertilisatie (IVF), waarbij eicellen van de vrouw worden verzameld en vervolgens in een laboratorium met sperma worden gemengd. Eén of twee van de gezondste bevruchte embryo’s worden dan teruggeplaatst in de baarmoeder om zich te nestelen.
- Intracytoplasmatische sperma-injectie (ICSI), waarbij een zaadcel rechtstreeks in de eicel wordt geplaatst met behulp van een speciale microscoop. ICSI is een geschikte optie als de kwaliteit of beweeglijkheid van het sperma een probleem is.
- Intra-uteriene inseminatie (IUI), waarbij sperma via de baarmoederhals in de baarmoederholte wordt geïnjecteerd rond het moment van de ovulatie. Als de eierstokken niet op een betrouwbare manier ovuleren, kan het nodig zijn om medicatie te gebruiken om ze te helpen.